- toxum
- tohum
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
toxum
Look at other dictionaries:
toxum — is. <fars.> 1. Ali bitkilərin adətən mayalanmadan sonra inkişaf edən və maya ilə qabıqdan ibarət olan rüşeymi; tum. Keşniş toxumu. – Şair ilə Afaq ləklərə çiçək, yonca toxumu səpib, çəpər boyu cavan ağaclar əkdilər. Ə. M.. Gülqönçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toxum — f. 59W 1) ali bitkilərin rüşeymi; tum; 2) m. nəsil, soy … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
toxumcuq — «Toxum»dan kiç. Tumcuq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arat — is. k. t. Şumlanıb sulanmış, toxum səpilmiş yer. // Toxum səpmədən əvvəl şumun sulanması. Arat torpağın fiziki xassəsini yaxşılaşdırır. – Arat olunmuş torpaq yaxşı qurumayıb, havalar mane olur. M. Hüs.. Arat(a) qoymaq, arat eləmək – toxum… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toxumluq — is. 1. Toxum kimi əkilmək üçün ayrılmış dən; tumluq. Mirzə Valeh arpadan . . ayırıb, gələcək toxumluq üçün saxladı. S. R.. Səriyyə isə buğdaları yoxlayıb, gələn il üçün toxumluq ayırırdı. M. Hüs.. // Sif. mənasında. Əkmək üçün yararlı, əkilmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sperma — <yun. spermo – toxum> fiziol. Erkək (insan və heyvan) tənasül vəzilərinin hasil etdiyi maye; toxum, məni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səpmək — 1. f. 1. Toxumu səpin üçün hazırlanmış torpağa səpələmək; toxum atmaq, əkmək. Çiyid səpmək. – . . Vəliqulu çöldə idi. Zəmiyə toxum səpirdi. C. M.. <Tarverdi:> . . İkicə pud bu il yerə <buğda> səpdim. C. C.. 2. Tökmək (toz halında olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toxumlamaq — f. 1. Toxum əmələ gəlmək, toxumu yetişmək. Kələm toxumladı. 2. dan. Toxum səpmək. Ləkləri toxumlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toxumsəpən — sif. Toxum səpməyə məxsus (maşın); əllə toxum səpən (adam). <Malik> yaxın günlərdə kolxozun bir traktor və iki toxumsəpən maşın alacağını bildirdikdə isə hamı «çox sağ ol, çox sağ ol!» – deyib sevindi. M. İ.. // İs. mənasında. Toxumsəpən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tum — is. dan. 1. Toxum. Kələm tumu. Soğan tumu əkmək. – Sonra bir ağacın tumunu, o biri ağacın şitilini salmaq, üçüncüsünü peyvənd etmək zəruridir. S. R.. // Günəbaxan toxumu. Tum çırtlamaq. – Onbaşı iki stəkan tum alıb qızlara payladı. M. S. O.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əkmək — 1. f. 1. Sürülmüş yerə toxum atmaq, toxum səpmək. Nə əkərsən, onu biçərsən. (Ata. sözü). <Əyyar:> Onlar səndən də güclüdür; Əkin əkir, naxır güdür. . A. Ş.. <Haşım> əkirdi, biçirdi və hər bir ağır zəhmətlərə qatlaşırdı. B. T.. 2. Quyu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
